Τι είναι η Περιοδοντίτιδα?
Περιοδοντίτιδα είναι μια φλεγμονώδης νόσος των ιστών που περιβάλλουν και στηρίζουν τα δόντια. Όταν τα μικρόβια διαπεράσουν την πρώτη ζώνη άμυνας των δοντιών, δηλαδή τα ούλα, ο επόμενος στόχος τους είναι το αμέσως από κάτω ευρισκόμενο οστούν των γνάθων.
Αποτέλεσμα: Τα δόντια χάνουν τη στήριξή τους, χαλαρώνουν, γίνονται εύσειστα (κουνιούνται) και αν μείνουν αθεράπευτα οδηγούνται στην εξαγωγή. Στην περίπτωση αυτή μιλάμε για περιοδοντίτιδα μια και αυτο που νοσεί είναι το περιοδόντιο, οι ιστοί δηλαδή που περιβάλλουν το δόντι. Η περιοδοντίτιδα είναι εξαιρετικά συνηθισμένη σε μεγάλες ηλικίες, πάρα πολλά δόντια χάνονται εξαιτίας της και χαρακτηριστικό της είναι η ύπαρξη θυλάκων.
Ο περιδοντικός θύλακας είναι ο κενός χώρος που μένει ανάμεσα στη ρίζα του πάσχοντος δοντιού και στο ούλο μετά την (σε άλλοτε άλλο βαθμό) καταστροφή του οστού που περιβάλλει και στηρίζει τη ρίζα του δοντιού.
Αποτέλεσμα της ύπαρξης του θύλακα είναι:
- η υφίζηση (χαμήλωμα) των ούλων
- και η απογύμνωση των ριζών των δοντιών
- Ταυτόχρονα παρατηρείται κινητικότητα των δοντιών, καθώς καταστρέφεται το οστούν που στηρίζει τις ρίζες τους
Αθεράπευτη ουλίτιδα μπορεί να προχωρήσει σε περιοδοντίτιδα.
Με τον καιρό, η πλάκα μπορεί να εξαπλωθεί και να αναπτυχθεί κάτω από τη γραμμή των ούλων. Οι τοξίνες που παράγονται από τα βακτηρίδια της πλάκας ερεθίζουν τα ούλα. Οι τοξίνες ενθαρρύνουν μια χρόνια φλεγμονώδη αντίδραση στην οποία ο οργανισμός κατ ‘ουσίαν στρέφεται εναντίον του εαυτού του, και οι ιστοί και τα οστά που υποστηρίζουν τα δόντια καταρρέουν και καταστρέφονται. Τα ούλα ξεκολλάνε από τα δόντια, διαμορφώνοντας θυλάκους (διαστήματα ανάμεσα στα δόντια και τα ούλα) που μολύνονται. Καθώς η νόσος εξελίσσεται, οι θύλακες βαθαίνουν και περισσότερος ουλικός ιστός και οστό καταστρέφεται. Συχνά, αυτή η καταστροφική διαδικασία έχει πολύ ήπια συμπτώματα. Τελικά, τα δόντια μπορεί να χαλαρώσουν και μπορεί να χρειαστεί να αφαιρεθούν.
Υπάρχουν πολλές μορφές περιοδοντίτιδας. Οι πιο κοινές περιλαμβάνουν τα ακόλουθα.
- Επιθετική περιοδοντίτιδα: παρατηρείται σε ασθενείς οι οποίοι είναι κατά τα άλλα κλινικώς υγιείς. Κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα περιλαμβάνουν την ταχεία απώλεια πρόσφυσης και την καταστροφή του οστού.
- Χρόνια περιοδοντίτιδα: έχει αποτέλεσμα την φλεγμονή των υποστηρικτικών ιστών των δοντιών, προοδευτική απώλεια πρόσφυσης και οστού. Αυτή είναι η πιο συχνά εμφανιζόμενη μορφή περιοδοντίτιδας και χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό θυλάκων και /ή την υποχώριση των ούλων. Είναι διαδεδομένη σε ενήλικες, αλλά μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Επιδείνωση της απώλειας πρόσφυσης εμφανίζεται συνήθως αργά, αλλά μπορεί να υπάρξουν και περίοδοι ταχείας εξέλιξης .
- Περιοδοντίτιδα ως εκδήλωση συστηματικών νόσων: συχνά ξεκινά σε νεαρή ηλικία. Συστηματικές νόσοι όπως η καρδιακή νόσος, οι νόσοι του αναπνευστικού συστήματος και ο διαβήτης συνδέονται με αυτή τη μορφή περιοδοντίτιδας.
- Νεκρωτική περιοδοντική νόσος(οξεία ελκονεκρωτική ουλίτιδα-περιοδοντίτιδα): είναι μια μόλυνση που χαρακτηρίζεται από νέκρωση των ουλικών ιστών, του περιοδοντικού συνδέσμου και του φατνιακού οστού. Αυτές οι αλλοιώσεις παρατηρήθηκαν πιο συχνά σε άτομα με συστηματικές παθήσεις, όπως HIV λοίμωξη, ο υποσιτισμός και η ανοσοκαταστολή.
Θεραπεία Περιοδοντίτιδας
Η περιοδοντίτιδα είναι πάθηση που μπορεί να αντιμετωπιστεί από τον οδοντίατρο. Η θεραπεία της ωστόσο απαιτεί την άριστη συνεργασία του ασθενούς και την πιστή συμμόρφωση σε ένα άριστο πρόγραμμα στοματικής υγιεινής.
Οι βλάβες στο οστούν των γνάθων συνήθως δεν αποκαθίστανται, το κόκκαλο δηλαδή που καταστράφηκε δεν μπορεί να ξαναδημιουργηθεί, παρά μόνο με εξειδικευμένες επεμβάσεις από οδοντιάτρους ειδικευμένους στην αντιμετώπιση παθήσεων του περιοδοντίου.
Η συντηρητική θεραπεία, τόσο της ουλίτιδας όσο και της περιοδοντίτιδας, γίνεται με υπερήχους υποβοηθούμενους με εντοπισμένες αποξέσεις, και όπου αυτό χρειάζεται γίνεται με τη βοήθεια αναισθησίας. Το ζητούμενο στη θεραπεία είναι η εξάλειψη των θυλάκων. Αυτή η θεραπεία βρίσκει απόλυτη εφαρμογή και στις δύο νόσους και έχει ευεργετικά αποτελέσματα αφού εξολοθρεύει τα υπεύθυνα μικρόβια άμεσα και πολλές φορές χωρίς να χρειάζεται να πάρουμε αντιβιοτικά για να τα αντιμετωπίσουμε. Σε δεύτερο χρόνο, όταν οι θύλακες σε κάποια δόντια ανθίστανται στην συντηρητική θεραπεία, μπορεί να χρειαστεί επιλεκτικά χειρουργική θεραπεία.