Tο συνηθέστερο πρόβλημα που βλέπουμε καθημερινά στα ιατρεία να ταλαιπωρεί τους ασθενείς, είναι η απώλεια ενός ή περισσότερων δοντιών. Αυτή η απώλεια επηρεάζει αφ΄ ενός τη μάσηση, αφ΄ ετέρου επιδρά αρνητικά στην αυτοπεποίθηση και στην κοινωνική ζωή του ατόμου. Σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να βοηθήσουν πολύ τα οδοντικά εμφυτεύματα. Τα εμφυτεύματα είναι ειδικές «βίδες» από τιτάνιο, που τοποθετούνται στο οστό της γνάθου για να παίξουν ρόλο ρίζας στα τεχνητά δόντια που εν συνεχεία θα στερεωθούν πάνω τους. Συνιστώνται όταν ήδη υπάρχει απώλεια ενός ή περισσότερων δοντιών, αλλά και όταν προβλήματα όπως η βαθιά τερηδόνα ή ένα ατύχημα καταστρέψουν την οδοντική ρίζα. Η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων έχει το μεγάλο πλεονέκτημα ότι αφήνει ανέπαφα τα παρακείμενα υγιή δόντια (δεν χρειάζεται να τροχισθούν επιπλέον δόντια για να στηριχθούν τα νέα, όπως γίνεται με τις παραδοσιακές γέφυρες ή μασέλες). Επιπλέον, εάν έχει χάσει κανείς πολλά ή όλα τα δόντια στη γνάθο, μπορεί να βάλει μικρό αριθμό εμφυτευμάτων και πάνω σε αυτά να στηριχθεί ακίνητη γέφυρα. Η διαδικασία της αποκατάστασης με εμφυτεύματα συνήθως διαρκεί 4-6 μήνες, διότι μετά την τοποθέτησή τους χρειάζεται αρκετός καιρός για να ενσωματωθούν οι «βίδες» με το οστό. Έως ότου γίνει αυτή η οστεοενσωμάτωση όπως λέγεται, στον ασθενή τοποθετούνται προσωρινά δόντια τα οποία όμως πρέπει να βγάζει κάθε βράδυ (κινητή οδοντοστοιχία). Τα μόνιμα, ακίνητα δόντια μπαίνουν ύστερα από την ολοκλήρωση της οστεοενσωμάτωσης. Για να συντομεύσει η ταλαιπωρία του ασθενούς, τα τελευταία χρόνια εφαρμόζονται νέες τεχνικές, κατά τις οποίες μέσα σε 1 μέρα από την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων στερεώνονται πάνω τους προσωρινά μεν αλλά ακίνητα δόντια από ειδικό υλικό (κράμα μετάλλου με ακρυλικό). Τα δόντια αυτά αφαιρούνται όταν ολοκληρωθεί η οστεοενσωμάτωση και αντικαθίστανται με τα μόνιμα (κράμα μετάλλου με πορσελάνη). Έτσι, ο ασθενής αποφεύγει την κινητή οδοντοστοιχία και ανακτά την ικανότητα μάσησης και το χαμένο του χαμόγελο. 

Ενημερωθείτε για περισσότερα εδώ